Przecież2-letnie dziecko, a właściwie 2,5- letnie dziecko jest w stanie sprzątnąć po sobie zabawki, mało tego - to może być dla niego świetna zabawa, o ile tylko dorosłemu się chce. A ja mam wrażenie, że zatrudniona przeze mnie osoba w ogóle nie pali się do tego, by czegokolwiek moją córkę nauczyć
Dziecko dwuletnie potrafi już samodzielnie chodzić, artykułować kilkadziesiąt słów, wyrażać swoje potrzeby i samodzielnie jeść. Wykonuje czynności zabawowe, które imitują zachowania dorosłych i okazuje swoje uczucia. Pomimo iż kalendarz rozwoju dziecka zakłada nabycie pewnych umiejętności w wieku dwóch lat, nie powinnaś się martwić, jeśli twoja pociecha nie będzie potrafiła ich wykonać. Każde dziecko rozwija się w swoim indywidualnym rytmie. spis treści 1. Rozwój poznawczy i motoryczny dziecka 2-letniego 2. Rady dla rodziców dziecka 2-letniego 1. Rozwój poznawczy i motoryczny dziecka 2-letniego Kolejne etapy rozwoju dziecka od urodzenia zakładają opanowanie określonych czynności. Dziecko dwuletnie potrafi np. połączyć kilka najbardziej charakterystycznych elementów układanki, znając jego uprzedni wzór. Dwulatek, słysząc dźwięk dzwonka do drzwi, orientuje się, że to znak nadejścia gości. Rozwój dziecka w drugim roku życia zakłada także opanowanie pewnych umiejętności naśladowczych. W tym wieku twoja pociecha z pewnością będzie potrafiła przytulać i głaskać płaczącą lalkę, traktując ją podobnie do tego, jak robią to dorośli ze swoimi dziećmi. Zobacz film: "Przekarmianie dzieci" Każdy dwulatek powinien umieć już samodzielnie chodzić. Część z nich potrafi już biegać, choć robi to bez większej gracji, stosunkowo „niezdarnie”. W czasie chodzenia dziecko dwuletnie wciąż może się potykać, mogą przytrafiać mu się zderzenia z przeszkodą czy niewyhamowania na zakrętach. Część dwulatków będzie próbowało wspinać się na wyższe wzniesienia, ale ze względu na ich problemy z utrzymaniem równowagi, warto je przy tym asekurować. Wiek dwóch lat to dobry moment, żeby twoje dziecko nauczyło się korzystać z nocnika. Początkowe próby treningu czystości mogą wiązać się z płaczem, krzykiem czy zdenerwowaniem dziecka. Nie jest bowiem łatwo oduczyć dziecko sikania w pieluchy, ale jeśli wykażesz się w tej kwestii wyrozumiałością, cierpliwością i rozsądkiem, wkrótce twój maluch zrozumie, że czas pozbyć się pieluchy definitywnie. Postaraj się, by pierwszy nocnik dla dziecka wyglądał jak kolorowa zabawka - możesz wybrać model z melodyjką lub błyskającymi światełkami. Jeśli twój dwulatek nie chce od razu się wysikać, nie każ mu przesiadywać zbyt długo na nocniku, żeby ta czynność nie kojarzyła mu się z nieprzyjemnymi doznaniami. Pamiętaj, że zawsze na czas dłuższego wyjścia możesz zakładać swojemu dziecku pieluszkę, żebyście obydwoje mogli czuć się komfortowo. Dziecko dwuletnie nie zawsze umie precyzyjnie wyrażać swoje potrzeby, ale musisz je stopniowo do tego przyzwyczajać. 2. Rady dla rodziców dziecka 2-letniego Każdego dwulatka czeka obowiązkowa wizyta u pediatry - lekarz wykona tzw. bilans dwulatka. W czasie badania lekarz będzie mógł ocenić, jak przebiega rozwój fizyczny i psychoruchowy twojej pociechy. Naniesie na siatkę centylową jego wzrost i wagę. Wizyta kontrolna dwuletniego dziecka u lekarza to także doskonała okazja do oceny wzroku, postawy ciała i uzębienia. Warto także porozmawiać o suplementacji witaminowej wspomagającej rozwój twojego dziecka. Drugi rok życia dziecka stawia przed rodzicami nowe wymagania związane z tym etapem rozwoju. Rodzice muszą pamiętać o odpowiednim sposobie odżywania i organizowaniu dla dziecka nowych zajęć. Oto kilka porad, które mogą stać się przydatne na tym etapie rozwoju dziecka: dwulatek wciąż powinien pić mleko modyfikowane i soki przecierowe dla dzieci i niemowląt; rodzice nie powinni podawać dwulatkowi żadnych napojów gazowanych - szczególnie coli ani czarnej herbaty; posiłki, które spożywa dwuletnie dziecko, powinny być lekkostrawne i bogate w witaminy i składniki mineralne; rodzice powinni wyeliminować z diety chipsy, produkty z konserwantami, mocno przetworzone; staraj się jak najwięcej rozmawiać ze swoim dzieckiem, nie wahaj się używać słów, których twoje dziecko nie rozumie - dzięki temu będzie mogło poznawać coraz więcej wyrazów i nowych zwrotów; poza tym wykształci się w nim nawyk odpowiadania ci, a to pomoże mu sprawniej i chętniej porozumiewać się; cierpliwie odpowiadaj na pytania swojego dwulatka, tłumacz mu rzeczy, których nie rozumie, a które bardzo go interesują; zastanów się nad kupnem prostej gry planszowej, która mogłaby pozytywnie wpływać na rozwój intelektualny twojego dziecka; poeksperymentuj w zabawie ze swoim dwulatkiem, przesypujcie piasek z jednego kubeczka do drugiego, pobawcie się wodą albo masą solną, poukładajcie klocki; jak najczęściej wychodź z dzieckiem na spacer, niech ma szansę poznawać otoczenie wokół waszego domu, opowiadaj mu o tym, co widzicie, gdzie idziecie, co będziecie tam robili, zachęcaj go do gier i zabaw ruchowych na świeżym powietrzu; często przytulaj swoje dziecko i doceniaj jego liczne starania opanowania nowych umiejętności; ucz swoje dziecko samodzielności, pokazuj dwulatkowi świat, pozwól mu na jego radosną eksplorację, ale naucz także, że mama wie, co jest dla niego bezpieczniejsze. Dwuletnie dzieci lubią chadzać własnymi ścieżkami, uciekać w trakcie spacerów, płakać i krzyczeć, domagając się realizacji zachcianek, nie lubią dzielić się zabawkami - zwłaszcza wtedy, kiedy ktokolwiek je do tego zmusza, są wrażliwe na dźwięki, mają wyczulone zmysły smaku, dotyku i węchu. Dwa lata w życiu dziecka to etap najintensywniejszych doznań ze względu na możliwość samodzielnego poruszania się po otoczeniu. Dwulatki zachowują się czasem tak, jakby chciały zachłannie wszystkiego doświadczyć od razu. Przy dwulatku, z pewnością żaden rodzic nie będzie się nudził, a może nawet zechce mu towarzyszyć w radosnej dziecięcej ekspresji i pobudzi własną kreatywność? Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Anna Czupryniak Pedagog, terapeuta, doradca rodzinny.
Dzieci 2,6 – 3 letnie łatwo ulegają zmęczeniu lecz szybko regenerują swe siły. Na krótko również potrafią skupić się na jednym przedmiocie, stąd też krótkotrwały wysiłek należy przeplatać częstym odpoczynkiem, umożliwiającym zmianę pozycji ciała i zaspokajającym potrzebę ruchu. Ważnym zadaniem jest też
5Podziel się:Dramat w Poznaniu przy ul. Gwarnej. Upadku z drugiego piętra jednej z kamienic nie przeżył 2,5-letni chłopiec. Tragiczny w skutkach wypadek miał miejsce w piątek ul. Gwarna - zdj. ilustracyjne (Wikimedia)
60 poziom zaufania. Witam. w okresie rozwoju mowy u dziecka zdarzają się okresy nasilenia względnego zastoju tej umiejętności. Często zastój ten przypada na czas nauki chodzenia, kiedy malec fascynuje się nową umiejętnością i zwiększonymi możliwościami poznawania świata. Po opanowaniu sztuki chodzenia znów wraca do pilnej pracy
Drugie urodziny dziecka to okazja, by zastanowić się nad tym, co powinien umieć dwulatek. Maluch na pewno już sprawnie chodzi, biega, wszędzie go pełno. Czasem rodzic nie może nadążyć za własnym szkrabem. Dziecko dwuletnie potrafi już wyrażać własne zdanie. Chce podkreślać swoją indywidualność i niepowtarzalną osobowość, stąd często obserwuje się bunt dwulatka. Każdego dnia dziecko uczy się nowych słów – jego słownik bierny i czynny jest bardzo bogaty. Dwuletnie dziecko pragnie uczestniczyć w życiu rodziny, zasiada do wspólnego stołu. W tym czasie rozpoczyna się również nauka korzystania z nocnika. Maluszek zaczyna kojarzyć związek między parciem na pęcherz a mokrą pieluchą. Co jeszcze powinno umieć dwuletnie dziecko? Zobacz film: "Co należy wiedzieć na temat fizjologii dwulatka?" 1. Rozwój dwuletniego dziecka Dwuletnie dziecko może mieć już komplet zębów mlecznych. Między dwudziestym a trzydziestym trzecim miesiącem życia jako ostatnie wyrastają zęby trzonowe. Warto w tym czasie udać się do stomatologa z dzieckiem, by sprawdził jakość uzębienia szkraba. Dwulatek jest też bardzo sprawny pod względem manualnym – wykonuje precyzyjne ruchy, np. nawleka koraliki na nitkę. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że niektóre przedmioty nie nadają się do zabawy, bo można sobie zrobić nimi krzywdę (np. połknąć albo włożyć do nosa). Bez względu na tempo rozwoju dziecka nie warto go porównywać do rówieśników. Jedne dzieci zaczynają szybciej chodzić, drugie – mówić, a trzecie – wyprzedzają kolegów pod względem samodzielności. Na wszystko przyjdzie czas. Dwuletnie dzieci to mali buntownicy. W przypływie złości potrafią powiedzieć słowa, które ranią, np. „Jesteś Baba Jaga” albo „Nienawidzę cię”. Oczywiście, słowa są odzwierciedleniem negatywnych emocji dziecka, z którymi nie wie, jak sobie poradzić. Nie oznacza to, że maluch w taki właśnie sposób myśli i czuje. Dwulatki są bardzo bystre, ale nadal potrzebują jasnych instrukcji od rodziców. Zamiast mówić: „Ubierz się”, lepiej powiedzieć: „Włóż spodenki i bluzkę”. Dwulatkom wiele spraw trzeba jeszcze tłumaczyć. Ich ciekawość poznawcza każe cięgle dopytywać dorosłych: „A dlaczego?’. Dwulatek ma również potrzebę podkreślania własnej indywidualności i samodzielności – chce samo wybierać sobie ubranka albo decydować, dokąd pójdziecie z mamą na spacer. Dwuletni maluch nie zdaje sobie jeszcze do końca sprawy z obowiązujących w społeczeństwie zasad. Nie wie, że nie wolno bić innych, zabierać zabawek koledze z piaskownicy, uderzać łopatką w główkę koleżanki albo biegać przy obcych na golasa. Rodzic dwuletniego dziecka musi uzbroić się w cierpliwość i bezustannie tłumaczyć. W wieku dwóch lat bardzo mocno rozwija się wyobraźnia dziecka. Dominującą aktywnością malucha jest ciągle zabawa. Dwuletnie dziecko nadal preferuje zabawę samotną albo chce, aby w zabawie towarzyszyli mu najbliżsi, np. rodzice albo dziadkowie. Mimo że maluszek pragnie poczuć się już „duży”, nadal potrzebuje miłości, bliskości i wsparcia rodziny. Chce mieć poczucie bezpieczeństwa i gwarancję, że może liczyć na wsparcie mamy i taty. Dwuletnie dziecko to „żywy skarb”, ale też źródło szczęścia, dumy i miłości. polecamy
Stan chłopca jest bardzo ciężki, krytyczny - powiedział kierownik oddziału anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci dr Krzysztof Grala. 2,5-letni chłopczyk wpadł do studni na oczach ojca i topił się w wodzie przez około 10 minut. Jestem mamą letniego chłopca. Mam pewne obawy co do rozwoju mojego dziecka . Najbardziej mnie niepokoi fakt że nic nie mowi tylko po swojemu nie zrozumiałe dla otoczenia .Czasami wykonuje polecenia A czasami jak jest zajęty zabawa nie . Tak samo jest z reakcją na imię swoje . Nie pokazuje palcem różnych przedmiotów chociaż wie o który chodzi . Jednak wszystko inne w mojej ocenie jest prawidłowe takie jak : bardzo lubi się przytulać noszenie na rękach, bawi się chętnie jest energiczny dzieckiem uwielbia grać w piłkę, nie lubi się sam bawić nawet nie chce być sam w pokoju zawsze próbuje zaprosić kogoś do zabawy . Jest bardzo kontaktowym dzieckiem lubi towarzystwo . Jesli czegos chce to pokazuje lub ciagnie za reke aby pokazac . Caly czas sie usmiecha i lubi patrzec w oczy . Nie wiem czy powinnam się udać do specjalisty jednak mam to utrudnione gdyż mieszkam w szwajcarii i od pewnego czasu szukam polskiego specjalisty jednak bezskutecznie . Czytając o autyzmie jakie są objawy cześć się zgadza ale cześć zupełnie nie . Proszę o pomoc . KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu Dziecko autystyczne w przedszkolu Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się więcej o przebywaniu dziecka autystycznego w przedszkolu. Dziecko może mieć pewne zaburzenia ze spektrum autyzmu z tego co Pani opisuje, najlepiej konsultować się z neurologopedą lub pediatrą 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Czy mój synek na pewno rozwija się prawidłowo? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Fascynacja dziecka okrągłymi przedmiotami – odpowiada Agnieszka Jamroży Dziecko nie naśladuje podczas zabaw - czy to może być autyzm? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Czy machanie rączkami to objaw autyzmu? – odpowiada Paulina Witek Kiedy dziecko zacznie dobrze mówić? – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein Trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami u dziecka – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska 28-miesięczne dziecko nie mówi – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska Czy moje roczne dziecko może mieć autyzm? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Czy takie zachowania dziecka są normalne? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka Trzylatek nie mówi - co robić? – odpowiada Mgr Anna Gocek-Jarpulkiewicz artykuły Sposobyna odpieluchowanie dziecka. Posadź dziecko na nocniku np. po posiłku, gdy wiesz, że zwykle załatwia się w pieluszkę. Nie przetrzymuj go długo na nocniku - jeśli chce wstać, pozwól mu na to. Jeśli uda się zrobić siusiu lub kupkę, koniecznie pochwal malucha - to ułatwia zrozumienie, do czego służy nocnik.
Autor: Maciej Pawłowski - LekarzWszyscy rodzice chcą, by ich dzieci rozwijały się zdrowo, dobrze jadły, rosły i przybierały na wadze. Przyrost wagi oraz to, jak dziecko rośnie, świadczy (między innymi) o prawidłowym rozwoju malucha. Dlatego przy każdym badaniu kontrolnym sprawdzany jest jego wzrost oraz waga. Jednak nie zawsze wyniki pomiarów wskazują na to, że wszystko jest w porządku. Jeśli nasza pociecha nie przybiera na wadze we właściwym tempie, może być to pierwszy sygnał, że zaczyna dziać się coś niedobrego. Co w sytuacji, kiedy dziecko, zamiast przybierać masę ciała chudnie albo rośnie zbyt wolno? Powszechnie wiadomo, że dziecko w pierwszych dniach (głównie po 48 lub 72 godzinach) po urodzeniu traci masę ciała. Czasami jest to nawet do 10% wagi urodzeniowej. Jeśli więc Twoje dziecko nieco schudło w pierwszych dobach, pamiętaj, że jest to normalne, zwłaszcza u niemowląt karmionych piersią. Tempo wzrastania dzieci karmionych wyłącznie piersią jest inne niż dzieci karmionych sztucznie. Wzrost i waga a rozwój dzieckaWedług obowiązujących norm dziecko powinno podwoić swoją masę urodzeniową w 5-6 miesiącu życia, a potroić ją w 12 miesiącu. Średnio niemowlak powinien przybywać na masie średnio o 26-31 g/dobę w okresie 0-3 miesięcy życia, następnie 17-18 g/dobę w okresie 3-6 miesięcy życia, potem średnio 12-13 g/dobę w wieku od 6 do 9 miesięcy, 9 g/dobę w okresie 9-12 miesięcy. Oczywiście są to wartości uśrednione. Pamiętajmy, że domowy pomiar masy ciała u niemowlęcia nie jest łatwy, z uwagi na ruchliwość dziecka, ciężar jego ubrania czy też niedokładność wagi (którą zwiększyć może na przykład ustawienie jej na miękkim podłożu). Dlatego rozwój dziecka pod względem parametrów ciała jest sprawdzany podczas każdej wizyty u pediatry (na wadze do tego przeznaczonej), a wynik zapisuje się w książeczce i odnotowuje na siatkach centylowych. W okresie późniejszym, czyli między trzecim a jedenastym rokiem życia przyrost wagi jest w zasadzie stały. W praktyce oznacza to, że w ciągu każdego roku dziecko staje się mniej więcej 2-3 kg cięższe i 5-7 cm wyższe. Należy także pamiętać, że istnieją dość istotne różnice w rozwoju chłopców i dziewczynek. We wczesnym dzieciństwie chłopcy są wyżsi i ciężsi. Jednak tendencja ta zdecydowanie zmienia się między jedenastym a trzynastym rokiem życia dziecka. Wówczas dziewczynki wkraczają w okres dojrzewania i stają się większe od chłopców. Pomiar należy przyrównać do siatek centylowychPrzy ocenie dokonanych pomiarów korzystamy z siatek centylowych. Wartości w normie to miedzy 3 a 97 centylem dla każdego pomiaru z osobna (masa ciała, wzrost, obwód głowy). Najlepiej, żeby waga, wzrost i obwód głowy dziecka znalazły się między 10 a 90 centylem. Czym są centyle? Pozwalają one sprawdzić, jak wymiary naszego dziecka wyglądają wobec wymiarów rówieśników o tej samej płci, w tym samym wieku i pochodzących z tej samej populacji (np. kraju). Oznacza to, że jeśli nasza córka ma masę ciała na poziomie 25 centyla, to 75% dziewczynek w jej wieku ma masę ciała większą od też jest zwrócenie uwagi na wymiary. W ciągu pierwszego roku niemowlęta zwiększają swoją długość o 50% w stosunku do długości przy urodzeniu, natomiast o 33% zwiększają obwód głowy. W późniejszym wieku niedobór masy ciała i wzrostu definiuje się, jeśli waga dziecka i jego wzrost mieści się poniżej 3. centyla na siatce centylowej. Niedoborowi masy ciała towarzyszy też często niechęć do jedzenia. Należy również zwrócić uwagę na to, ile ważą i mierzą rodzice. Można spodziewać się przecież, że jeśli obydwoje ważą po 55 kg i mierzą 155 cm, to ich dziecko również będzie drobne. Czynniki wpływające na wzrost i wagę dzieckaMusimy pamiętać, jak ważne od samego początku jest dbanie o właściwe odżywianie dziecka. Nie chodzi jedynie o to, żeby dziecko nie chodziło głodne, tylko żeby zapewnić właściwą proporcję białek, węglowodanów i tłuszczy. Pozostałe czynniki, które mogą wpływać na wzrost i wagę malucha:genetyczne uwarunkowanie budowy ciała,stan zdrowia,kondycja fizyczna,konstrukcja psychiczna. Przyczyny niewłaściwego przybierania na wadzePrzyczyn może być wiele. Najczęściej spotykane to:zakażenie układu moczowego,zakażenie pasożytnicze,celiakia,złe warunki socjalne,nowotwory,niedokrwistość,niewydolność nerek,alergia pokarmowa,złe nawyki żywieniowe (w tym anoreksja i bulimia),zakażenie Helicobacter pylori,mukowiscydoza,nadczynność tarczycy. Diagnostyka niedoboru masy ciała nie jest łatwa, zwykle w jej ramach należy skierować dziecko do poradni gastroenterologicznej dla dzieci. Do badań mogących pomóc w postawieniu diagnozy należą: morfologia z rozmazem, jonogram, wskaźniki stanu zapalnego, poziom żelaza, enzymy wątrobowe, parametry nerkowe, badanie kału na obecność pasożytów, przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej, przeciwko pasożytom, Helicobacter pylori, hormony tarczycy, IgE swoiste, badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, radiografia klatki piersiowej, czasami również konieczna jest gastro-, kolonoskopia lub konsultacja psychiatryczna. Sprawdź czy Twoje dziecko prawidłowo przybiera na wadzeAby skontrolować, czy dziecko prawidłowo przybiera na wadze, w poniżej zamieszczonej tabeli znajdź wzrost swojego maluszka. Następnie sprawdź wagę odpowiadającą temu wzrostowi i porównaj ją z wagą rzeczywistą dziecka. Siedmiomiesięczny chłopiec waży 7 kg i ma 72 cm długości. Zgodnie z tabelą w tym wieku powinien mieć 70 cm (+/- 5 cm) wzrost więc jest zgodny z 72 cm powinien ważyć 8,8 kg. Czyli w stosunku do swojego wzrostu waży o 1,8 kg za mało. A odchylenie to jest większe niż dopuszczalne +/- 1,5 kg. Chłopiec ma zatem Fotolia by © Kurhan Autor Maciej Pawłowski - LekarzJestem lekarzem w trakcie specjalizacji z pediatrii w Łodzi. Oprócz zagadnień związanych z medycyną interesuję się sportem i językami obcymi.
Nieżyje 2,5-letnie dziecko, które wypadło z okna; Dodała, że 19-letni mężczyzna kierujący pojazdem nie odniósł poważniejszych obrażeń. - Kierujący był trzeźwy, ale bez uprawnień - poinformowała. Według informacji policji szynobusem w momencie wypadku podróżowało ok. 15 osób. bf.

Twoje dziecko ma już 2 lata, a ty zastanawiasz się, czy jego waga jest prawidłowa? Zobacz, ile powinno ważyć 2-letnie dziecko! Waga dziecka w 2. roku życia Przeciętna waga 2-letniego dziecka to 12 kg u dziewczynek i 13 kg u chłopców (dane Narodowego Ośrodka Statystyki Medycznej). Jednak wiele dzieci w tym wieku waży +/- 3 kg od przeciętnej i jest to całkowicie normalne. Możesz się spodziewać, że w okolicach 2. urodzin twoje dziecko będzie przybierało na wadze zaledwie ok. 200 g miesięcznie. W tym wieku mogą zdarzyć się miesiące przestoju, gdy waga dziecka nie drgnie ani o gram, zwłaszcza w okresie jesiennych i zimowych przeziębień. Po powrocie do zdrowia apetyt powinien wrócić, a waga znów zacząć rosnąć. O ile tylko dziecko jest prawidłowo żywione, nie masz powodów do zmartwienia. Waga urodzeniowa Zakres wagi dla 2-letniego dziecka jest dość duży i ma związek z wagą urodzeniową. W pierwszych miesiącach życia dzieci z małą wagą urodzeniową przybierają szybciej niż ich duzi rówieśnicy, ale w wieku 2 lat prawdopodobnie i tak będą od nich nieco mniejsi. Dlatego ważniejszy od konkretnej liczby kilogramów jest w miarę równomierny przyrost wagi. Sprawdź, czy waga dziecka jest w normie, na siatce centylowej. Jest to narzędzie, które pomaga określić, jak się mają waga i wzrost dziecka w stosunku do średnich wyników dla dzieci w danym wieku. Waga między 25. a 75. centylem jest w normie. Norma rozszerzona to 10-90 centyl. Niedowaga Waga poniżej 10. centyla jest poniżej normy. Poniżej 3. centyla mówimy o skrajnej niedowadze. Zawsze warto skonsultować z lekarzem wyniki, które odbiegają od normy. Mogą one wskazywać na problemy trawienne lub chorobę. Jeżeli natomiast zauważyłaś spadek wagi po wprowadzeniu nowych pokarmów, może to świadczyć o nietolerancji jakiegoś składnika pokarmowego, np. glutenu lub nawet celiakii. Porozmawiaj na ten temat ze swoim pediatrą. W tym okresie wiele dzieci zaczyna jeść mniej niż dotychczas. Jest to częściowo spowodowane mniejszym zapotrzebowaniem i mniejszym niż dotychczas wzrostem. Jeżeli uważasz, że twoje dziecko jest po prostu niejadkiem, nie walcz z nim, ale spróbuj sprytnych sposobów jak zachęcić dziecko do jedzenia, np. zrezygnuj z przekąsek i podawaj małe, kolorowe porcje. Nadwaga Jeżeli przyrost wagi twojego dziecka jest od urodzenia równomierny i, mimo dużej liczby kilogramów, pediatra nie widział w tym nic niepokojącego, widocznie dziecko ma takie predyspozycje genetyczne. Jeżeli natomiast dziecko zaczęło gwałtownie przybierać na wadze po wprowadzeniu stałych pokarmów, powinnaś przyjrzeć się jadłospisowi malucha. Pamiętaj, że tak małemu dziecku nie podaje się gazowanych, kolorowych napojów, a jego jadłospis powinien być urozmaicony i zawierać przetwory zbożowe, warzywa, owoce, i produkty wysokobiałkowe (mięso, nabiał, rośliny strączkowe). Jeżeli masz wątpliwości, jak należy karmić 2-letnie dziecko, przejrzyj przykładowe jadłospisy dla dwulatków lub zasięgnij porady dietetyka. Pamiętaj, żeby samodzielnie nie odchudzać pulchnego dziecka! Ograniczanie mu pożywienia w tym wieku pozbawi go ważnych składników odżywczych, co może prowadzić do zaburzeń rozwoju i apetytu w przyszłości. Jeżeli waga dziecka jest powyżej 90. centyla, a wzrost poniżej 50. centyla, skontaktuj się z lekarzem, aby wykluczyć choroby (np. cukrzycę) i porozmawiać o zapobieganiu nadwadze u dzieci. Kiedy po pomoc do lekarza? Siatki centyloweNarzędzia dla rodziców Natychmiast idź do pediatry, jeżeli dziecko nagle zaczyna tracić na wadze. Skontaktuj się z nim także, jeżeli dziecko znacznie odstaje od norm dla jego wieku – zarówno w przypadku zbyt niskiej, jak i zbyt wysokiej wagi. Lekarz oceni, czy jest to powód do niepokoju, czy cecha indywidualna twojego dziecka. Kontroluj wagę swojego dziecka kupując wagę dla niemowlaka. My polecamy te poniższych marek:

. 389 44 92 418 397 5 246 480

2 5 letnie dziecko