Mam identyczną sprawę. Też w Krakowie. Niecałe 2 tygodnie temu wylądował przed naszymi drzwiami gołąb pocztowy. Był ranny, miał nienaturalnie wygięte w dół skrzydło. I chyba był w szoku, albo tak osłabiony, że praktycznie siedział bez ruchu. Nie chciał nic jeść, ani pić. Obejrzałem go dokładnie i wynotowałem dane z obrączek, które miał na obu łapach. Na noc trafił do garażu do klatko-transporterka wyścielonego siankiem. Gdyby został na noc sam to pewnie do rana zostałby zjedzony przez tchórze które w naszej okolicy grasują nocami, albo poszarpany przez koty. Rano we wtorek pojechałem do weta. Najpierw chcieli mnie spławić mówiąc że ptakami się nie zajmują. Ale w końcu zrobili rtg skrzydła, w którym - jak się okazało się - gołąb miał złamaną kość promieniową. [center][img] Rana została opatrzona. Czesiek - bo tak go w domu ochrzciliśmy - dostał antybiotyk a skrzydło zostało usztywnione. Wieczorem wróciła mu chęć do życia. Zjadł sporo płatków owsianych i pszenicy. 'Dodziobnie' dostawał enroxil, choć wykręcał głowę jak tylko może żeby mu tego świństwa do dzioba nie dawać. Rejestrację sczytaną z obrączki zarejestrowałem na stronach związku hodowców gołębi... i nic. Prawdopodobnie dla właściciela dobry zawodnik ale ze złamaniem nie jest już cenny. Czesiek noce spędza w garażu, a w dzień klatkę wystawiam do cienia. [center][img] Dwa dni później rozmawiałem z hodowcą gołębi, który jak się okazało jest w zarządzie okręgu Związku Hodowców. No i potwierdziły się moje obawy. On w Cześku nie widzi już żadnej wartości. 'Eeee, nic z niego nie będzie...' - w domyśle że trzeba mu głowę ukręcić... Świetny związek hodowców... Czyli z tego wynika, że nikt po gołębia się nie zgłosi, a znalezienie chętnego który by go przygarnął - bodaj tylko do rozrodu - w zasadzie niemożliwe... No cóż, smutne. Rozumiem, że zwierzę którego stan zdrowia nie daje mu szans na życie się usypia. Ale gołąb który jest zdrowy ale nie spełnia oczekiwań właściciela ma podlegać - jak to eufemistycznie określają poradniki hodowców - "brakowaniu". [quote name='" sezon lotowy gołębi starych i młodych, coraz bardziej widać jesień za oknem. Mimo nie najlepiej nastrajającej pogody, kto chce wygrywać w następnym sezonie musi już teraz myśleć i działać. Jesień to okres w gołębniku poświęcony w dużej mierze brakowaniu. Brakowanie to usuwanie ze stada osobników nie spełniających pokładanych w nich nadziei lotowych lub rozpłodowych. [/i][/quote] Eh, 'miłośnicy' gołębi... W kolejny dzień byłem w krakowskim azylu dla zwierząt. Przyjęli by Cześka i zobaczyli jak się sytuacja ze skrzydłem rozwinie. Ale też nie mają czasu i środków by kość np. zgwoździować. Zdecydowałem poczekać. To będzie ostateczność. Mają wolierę i weterynarza. To byłby to dla Czesia dość długi przytułek. Jest młody. Obrączka z roku 2011... Zdecydowałem, że jeszcze powalczymy. Tymczasem Czesiek odzyskał rezon. Wkurzał się i bzdyczył okropnie na smak enroxilu. Wydawał dźwięki jak warczenie psa :) No i dziobał mnie silnie w rękę. Kolejny wet orzekł, że Czesław nie będzie mógł latać... Staw usztywnił się, a stopień złamania (wieloodłamowe) jest trudny do złożenia u gołębia. Kości są cienkie, rurkowate, więc wstawienie tam żelastwa usztywniającego jest trudne. Mógł się podjąć takiego zabiegu, ale nie był pewny czy to da jakiś efekt, a ryzyko się zwiększało. Oczywiście mam świadomość, że kluczowym punktem dla Czesia jest to czy będzie mół latać. Bo ptakiem chodzącym może być pingwin, ale nie gołąb. Cześka czeka więc tryb życia stacjonarny. Szkoda. Dostał Detromycynę w maści do stosowania 2 razy dziennie na ranę. Enroxil odstawiony. Czesław ma teraz zdjęty tamten zabudowany opatrunek, a skrzydło przypasane i usztywnione do tułowia, bo ruszając całym oklejonym skrzydłem i tak urażał złamaniem tkanki wewnątrz skrzydła. Póki co jest z tym biedny, do balansując oklejonym skrzydłem mógł łapać równowagę, a teraz chore skrzydło jest przymocowane do tułowia... I Czesiek się wywala raz za razem. Spanikowany okropnie. Bez balansowania skrzydłem jest bezbronny. Klatkę miał wyścieloną grubą warstwą siana i źle mu się po tym chodziło. Chyba sianko się uginało a on nie mógł złapać równowagi. Następnego dnia zastaliśmy go leżącego łapami do góry. Bez ruchu. Wyglądał jak martwy. Okazało się, że się wywalił i nie dał rady się obrócić. Był jak żółw leżący na grzbiecie... Źle mu się też przy tym upale oddycha, bo klatkę piersiową wraz ze skrzydłem ma opasaną dość szczelnie. Musi się przyzwyczaić. Ale w naturze Czesiek byłby na spalonej pozycji... To jest Czesiek z nowym opatrunkiem: [center][img] Czekamy tak 3 tygodnie smarując skrzydło. Potem będzie potrzebna wizyta by pousuwać lotki, które tydzień temu zostały poucinane. Końcówki tkwią w skrzydle i organizm gołębia 'rozumie' że lotki są na swoim miejscu, więc nowe nie mają impulsu by odrastać. Na wtedy Cześkowi będzie trzeba znaleźć przyjazną wolierę czy gołębnik. Do tego czasu powinien być podkurowany no i postaram się go wywianować w jakąś karmę... Szukamy DS, bo u mnie pomieszka do podleczenia, ale ja nie mam ani woliery, ani gołębnika. A on musi mieć bezpieczne miejsce, bo nie odfrunie w razie niebezpieczeństwa. W naszej klatce gryzoniowej może być krótko, bo będzie potrzebował ruchu. Było by dobrze gdyby go w wziął pod opiekę ktoś kto zna się na ptakach. Oczywiście ktoś kto go "nie wybrakuje". Brrrr... Może jakiś gołębiarz amator, który rzeczywiście ma serce do ptaków? Szukam...